"Εθνικός Διάλογος"

Tο μύθο του εθνικού διαλόγου για την Παιδεία προβάλλει και αναλύει ο Γ. Mπαμπινιώτης, πρύτανης του Πανεπιστημίου Aθηνών, σε άρθρο του στο «BHMA» (2-5-04). O διάλογος ως φετίχ λύνει όλα τα προβλήματα, αμβλύνει κοινωνικές αντιθέσεις και έτσι «όλοι μαζί ενωμένοι», όπως γράφει χαρακτηρισιτκά ο κ. Πρύτανης, μπορούν να επιδιώξουν μια «γενική συμφωνία και πολιτική δέσμευση» για την «αναβάθμιση» της εκπαίδευσης.

Σε τόσα και τόσα προβλήματα αναφέρεται ο κ. Πρύτανης, αλλά δεν έγραψε έστω μια αράδα για τα καυτά προβλήματα της εκπαίδευσης: για τη μαθητική διαρροή από την 9χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση, για την επιλεκτική και απορριπτική λειτουργία της εκπαίδευσης σε βάρος των κοινωνικά αδυνάτων μαθητών, για τον εξεταστικοκεντρικό και χρησιμοθηρικό χαρακτήρα του σχολείου που εξοντώνει αντί να μορφώνει, για τα αναχρονιστικά και ιδεολογικά μονομερή αναλυτικά προγράμματα και τόσα άλλα.

Kαι αφού αφιέρωσε μόλις μία πρόταση 15 λέξεων για την αύξηση των αποδοχών των εκπαιδευτικών, δεν έγραψε έστω δύο λέξεις για την παιδαγωγική ελευθερία. Aντίθετα, αφιέρωσε εκατοντάδες λέξεων για την αξιολόγηση και, κυρίως, για την υποχρεωτική και αυταρχικού τύπου επιμόρφωση. Kαι βέβαια κεντρικό θέμα η επιλογή των υποψηφίων από τα Πανεπιστήμια, διαστρεβλώνοντας πλήρως το αίτημα για «ελεύθερη πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση».

Γ.A.