Στην Αίγινα για την έναρξη της σχολικής χρονιάς ο Υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων Κ. Γαβρόγλου, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, με ένα μήνυμα εξωραϊσμού της γκρίζας εκπαιδευτικής πραγματικότητας, ότι «τα σχολεία ανοίγουν με τις καλύτερες συνθήκες»
Στην Αίγινα κύριε υπουργέ ρωτήστε πόσοι είναι οι μόνιμοι και πόσοι οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί. Ρωτήστε αν έχει γίνει έστω και ένας(!) διορισμός μόνιμου εκπαιδευτικού την τελευταία 8ετία.
Αριστοκρατικό, πειθαρχημένο, ανταγωνιστικό, φροντιστηριοποιημένο και διαφοροποιημένο το νέο Λύκειο και το σύστημα πρόσβασης
Δεν υπάρχει Εξεταστικό σύστημα, τα τελευταία τριάντα χρόνια, που να μην περιλάμβανε στην Εισηγητική του Έκθεση σαν στόχους και σαν δικαιολογητικό λόγο της θέσπισής του τον περιορισμό της παραπαιδείας, την αντικειμενική και αξιοκρατική επιλογή των μαθητών, την ισότητα ευκαιριών, το άνοιγμα των πανεπιστημίων, την ελεύθερη πρόσβαση, το τέλος του «ασφυκτικού εναγκαλισμού» του Λυκείου από τις απαιτήσεις των εξετάσεων για το πανεπιστήμιο, την φραστική καταδίκη της έμφασης στην απομνημόνευση.
Με αφορμή το πρόσφατο συνέδριο της Εσθονίας για τα λεγόμενα "εγκλήματα που διαπράχθησαν από τα κομμουνιστικά καθεστώτα", οι κυρίαρχοι κύκλοι της ντόπιας αντίδρασης καθώς και το σύνολο των αστικών ΜΜΕ έχουν επιδοθεί σε μια ασταμάτητη αντικομμουνιστική υστερία, εκτοξεύοντας τόνους λάσπης. Επιδιώκουν να αμαυρώσουν και να σπιλώσουν τους αγώνες, τις ιδέες και τα ιδανικά του κουμμουνιστικού κινήματος.
Τα "Αντιτετράδια" αναδημοσιεύουν μια σημαντική επιστολή - παρέμβαση που γράφτηκε από το Μίκη Θεοδωράκη και η οποία αποτελεί δημόσιο αντίλογο που υπερασπίζεται την Αριστερά και το Κομμουνιστικό κίνημα, απέναντι στην αντιδραστική προπαγάνδα που εξαπολύει η άρχουσα τάξη αυτές τις μέρες.
Με τρομάζει η αντικομμουνιστική υστερία που κατακλύζει την εφημερίδα σας.
Έφυγε από τη ζωή πρόωρα ο δάσκαλος Σταύρος Καλλώνης μετά από πολύμηνη και άνιση μάχη, την Δευτέρα 28 Αυγούστου. Τίμιος αγωνιστής από τα νεανικά του χρόνια, αριστερός Δάσκαλος που δίδασκε με το παράδειγμα και τη στάση του, βρέθηκε πάντα στην πρώτη γραμμή των αγώνων του εκπαιδευτικού κινήματος, υπηρετώντας το σωματείο του από τις τάξεις των Παρεμβάσεων ΠΕ. Με το σύντροφο Σταύρο βρεθήκαμε στους κοινούς αγώνες δασκάλων και καθηγητών, στους μεγάλους αγώνες του λαού μας ενάντια στη βάρβαρη και αντιλαϊκή πολιτική των μνημονίων.
«Αέρας στις κορφές μαύρο φεγγάρι στις καρδιές…»
Μετά από σκληρή μάχη μηνών, έφυγε σήμερα από τη ζωή, σε ηλικία 52 ετών, ο δάσκαλος Σταύρος Καλλώνης, μέλος των Παρεμβάσεων Κινήσεων Συσπειρώσεων και μέλος του ΔΣ της ΔΟΕ έως τον Ιούνιο του 2017.
Η κηδεία του Σταύρου Καλλώνη θα γίνει την Τετάρτη 30/8, στις 11:30 πμ στο νεκροταφείο Σχιστού
της Ευγενείας Καβαλάρη, φιλόλογου - εκπαιδευτικού από τη Βέροια
Το νέο κύμα αντικομμουνισμού που ενέσκηψε το τελευταίο διάστημα στη χώρα μας με αφορμή την φιέστα στο Ταλίν, που οργανώνεται υπό την αιγίδα της εσθονικής προεδρίας της ΕΕ, φέρνει ξανά και στο χώρο των εκπαιδευτικών ένα θεμελιακό ερώτημα: Και εμείς που έχουμε την ευθύνη για τη μόρφωση και διαπαιδαγώγηση της νέας γενιάς τι θα κάνουμε; Θα ακολουθήσουμε το πρόσφατο παράδειγμα πανεπιστημιακών που αρθρογράφησαν σε διάφορα ΜΜΕ ρίχνοντας νερό στο μύλο της ανιστόρητης και επικίνδυνης θεωρίας περί δήθεν εξίσωσης «Ναζισμού –Κομμουνισμού» ; Ή θα σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων διδάσκοντας στους μαθητές μας αλλά και παρεμβαίνοντας ευρύτερα στην κοινωνία για το ποια είναι η ιστορική αλήθεια για τον Ναζισμό- Φασισμό αλλά και για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση τόσο στην πρώην ΕΣΣΔ όσο και στις άλλες χώρες;
Η ανακοίνωση των βάσεων εισαγωγής συνοδεύεται πάντα με χαμόγελα και πικρίες, ανησυχία και αγωνία. Είναι σίγουρο ότι όσον αφορά στους επιτυχόντες, οι οποίοι, με τυπικούς όρους, περιλαμβάνουν και το μεγαλύτερο τμήμα των υποψηφίων (7 στους 10 εκ των φετινών υποψηφίων παίρνουν το εισιτήριο για τα ΑΕΙ) τα παραπάνω αισθήματα συνυπάρχουν. Κι αν τα χαμόγελα κρατούν αρκετές μέρες για αυτούς τους λίγους που πέτυχαν στην πρώτη τους επιλογή (περίπου το 10% των επιτυχόντων) για όλους τους άλλους τα χαμόγελα της επιτυχίας μπερδεύονται ευθύς εξαρχής με πικρίες, ανησυχίες και αγωνίες. Πικρίες γιατί τελικά δεν κατάφεραν να πετύχουν την είσοδό τους στη σχολή της αρεσκείας τους και αγωνία και ανησυχία γιατί πέτυχαν την είσοδό τους σε σχολή εκτός τόπου μόνιμης κατοικίας γεγονός που γνωρίζουν καλά ότι σημαίνει υψηλό οικογενειακό κόστος καθώς η φοιτητική μέριμνα είναι σχεδόν ανύπαρκτη; Και πως θα τα βγάλει πέρα η οικογένεια ανέργων ή χαμηλά αμειβόμενων με ένα παραπάνω, διόλου ευκαταφρόνητο έξοδο; Και τι θα κάνει το παιδί όταν πάρει το πτυχίο του που η ανεργία θερίζει;
Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης ©2012 Το περιεχόμενο του ιστότοπου του μπορεί να ανατυπωθεί ελεύθερα με την προυπόθεση ότι δεν θα τροποποιηθεί με οποιονδήποτε τρόπο.
