Αναθεώρηση του Συντάγματος, αναγκαιότητα ή παγίδα;

Η «Νέα Διακυβέρνηση» της Ν.Δ. φέρνει ολόκληρο σχέδιο αλλαγών του Συντάγματος. Δεν της αρκούσαν οι πρόσφατες αναθεωρήσεις 1985 και 2001. Το κάνει, μάλιστα, μετά το πάγωμα του «ευρωσυντάγματος» από τα OXI των λαών Γαλλίας και Oλλανδίας. O κεντρικός πυρήνας του συνόλου των άρθρων που προτείνονται για αναθεώρηση:

1. Χαρακτηρίζεται από την αποδοχή της εμπορευματοποίησης της Εθνικής Παιδείας (που οδηγεί σε ιδιωτικά πανεπιστήμια, Συμπράξεις Δημοσίου Τομέα-ΣΔΙΤ και χορηγούς στη γενική εκπαίδευση, κ.λπ.) και από το θεσμικό περιορισμό του δωρεάν δημόσιου χαρακτήρα της (άρθρο 16). Στην αναθεώρηση του άρθρου 16 πρωτοστατεί η ηγεσία του ΠΑΣOK, ενδυναμώνοντας έτσι την επιχείρηση κατεδάφισης της δημόσιας εκπαίδευσης.

2. Επιδιώκεται η μείωση της προστασίας του δασικού κεφαλαίου της χώρας μας με τον επιχειρούμενο διαχωρισμό δασών και δασικών εκτάσεων. Επιπλέον, επιδιώκεται η δυνατότητα επέκτασης του πολεοδομικού σχεδιασμού και σε δασικού χαρακτήρα εκτάσεις. Έτσι ανοίγεται ο δρόμος για την ευρεία αλλαγή χρήσης της γης, ενώ παράλληλα νομιμοποιούνται και «επιβραβεύονται» οι καταπατητές μέχρι το 1975 (άρθρα 24 και 117).

3. Επιχειρείται η υπονόμευση των δικαιοκρατικών εγγυήσεων του Συντάγματος. Αυτή γίνεται, μεταξύ των άλλων, με τη δημιουργία συνταγματικού δικαστηρίου και με τον παράλληλο περιορισμό του διάχυτου ελέγχου της συνταγματικότητας των νόμων από το σύνολο των δικαστηρίων (άρθρο 100). Επιπλέον σε όλα τα υπό αναθεώρηση άρθρα και τη νέα δομή του Συντάγματος, επιδιώκεται ο υποβιβασμός του στο επίπεδο του νόμου.

4. Εντείνεται ο κίνδυνος μεταφοράς από την κεντρική εξουσία μέρους της υποχρέωσής της για την προσφορά των δημόσιων αγαθών της παιδείας,  της προστασίας του περιβάλλοντος και της πολεοδομίας, στην τοπική αυτοδιοίκηση. Η εκχώρηση αυτή αποσκοπεί στην προώθηση των «αγοραίων» κριτηρίων εις βάρος των κοινωνικών. Έτσι επιδιώκονται και οι ΣΔΙΤ εις βάρος των δημοσίων συμφερόντων (άρθρα 102 και 16, 24 και 117). Αντίθετα αίρεται η δυνατότητα απαλλοτριώσεων για δημόσιους κοινόχρηστους χώρους (άρθρο 17).

5. Τέλος, επιδιώκεται η θεσμική κατοχύρωση της ελαστικοποίησης της εργασίας και η καίρια υπονόμευση της θεσμικής μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων (άρθρα 103, 104). Αυτές οι αλλαγές θα επιφέρουν μοιραία τεράστιες αρνητικές συνέπειες στο εργασιακό, ασφαλιστικό, συνταξιοδοτικό και παραγωγικό πεδίο. Επιπλέον, αυτές οδηγούν σε δημιουργία ζωτικού χώρου για την είσοδο των ιδιωτικών συμφερόντων στους βασικούς πυλώνες του δημόσιου (παιδεία, υγεία κ.λπ.).

Για όλους αυτούς τους λόγους:

Μεγάλα στρώματα του ελληνικού λαού και της νεολαίας έχουν απονομιμοποιήσει τις αλλαγές αυτού του είδους με το εκπαιδευτικό-φοιτητικό κίνημα (άρθρο 16).

Το κίνημα των οικολογικών και λοιπών οργανώσεων και κινήσεων απορρίπτει σταθερά κάθε χαλάρωση της δασικής και περιβαλλοντικής προστασίας που παρέχουν τα άρθρα 24 και 117.

Η πλειοψηφία του νομικού κόσμου τάσσεται κατά της θεσμοθέτησης του συνταγματικού δικαστηρίου (άρθρο 100).

Η σημερινή ευρωπαϊκή πολιτική συγκυρία χαρακτηρίζεται από την απόρριψη του «Ευρωσυντάγματος» από τους λαούς της Γαλλίας-Oλλανδίας. Από την άλλη πλευρά στη χώρα μας η ψήφισή του έγινε στη Βουλή με συνοπτικές διαδικασίες, αφαιρώντας έτσι το δικαίωμα του λαού να εκφραστεί με δημοψήφισμα σ’ ένα τόσο σημαντικό θέμα.

Αρνούμαστε κατηγορηματικά αυτές τις αντιλαϊκές και αντιδημοκρατικές αλλαγές του ισχύοντος Συντάγματος. Επί της ουσίας έχουμε μια απόπειρα συνταγματοποίησης του νεοφιλελευθερισμού. Απαιτείται άμεσα η συγκρότηση ενός μετώπου κοινωνικών φορέων, πολιτικών δυνάμεων και ενεργών πολιτών για να μην περάσει η προτεινόμενη αναθεώρηση. Ζητάμε να σταματήσει τώρα η συζήτηση στη Βουλή και να γίνει δημοψήφισμα για το θέμα. Αρνούμαστε το ρόλο του θεατή και του πολίτη β’ κατηγορίας.

Κίνηση «OXI στην αναθεώρηση του Συντάγματος» Ν. Ηλείας