Του Γιώργου Κ. Καββαδία*
Με φόντο το success story της «ανάπτυξης» και το τέλος των «νέων μέτρων» που ποτέ δεν έρχεται ακολουθείται μια πολιτική διαρκών «μεταρρυθμίσεων», όπως σχεδιάζονται από ΕΕ και ΔΝΤ και υλοποιείται δουλικά από την κυβέρνηση. Μόνο που τώρα οι «μεταρρυθμίσεις» δεν ακούγονται τόσο εύηχα. Στην ουσία πρόκειται για ανατροπές κατακτήσεων και δικαιωμάτων των εργαζομένων που θεωρούνται επαχθές κόστος και εμπόδια της καπιταλιστικής κερδοφορίας.