Εκδηλώσεις

29102019 EkdilosiEkpaideytika

Διαβάστε στο νέο τεύχος

DIAFHMISTIKO_131

30 χρόνια Αντιτετράδια

pstr 30yrswcs

ekpaideutikos omilos

Πίσω από τον κάλπικο αντιφασισμό

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

«Μη χαίρεστε που πέθανε το κτήνος. Η σκύλα που το γέννησε ζει και είναι πάλι σε οργασμό.» ΜΠ. Μπρεχτ

Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα λειτούργησε ως καταλύτης ξυπνώντας την κυβέρνηση από τη ... νάρκη της την εικοσαεπτάχρονη, όσα και τα χρόνια εγληματικής δράσης της συμμορίας των Ναζί. Γιατί η εν ψυχρώ δολοφονία του Παύλου Φύσσα δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία, αφού είχαν προηγηθεί αμέτρητες δολοφονικές επιθέσεις ενάντια σε ανυπεράσπιστους μετανάστες με άγνωστο αριθμό νεκρών, βίαια φασιστικά επεισόδια μέχρι την πρόσφατη δολοφονική έφοδο εναντίον μελών του ΚΚΕ στο Πέραμα. Πρακτικές τρομοκρατίας που εφαρμόζονταν με την ανοχή και ενοχή του κράτους. Η εγκληματική οργάνωση, όχι μόνο δε διώχτηκε, αλλά αφέθηκε ελεύθερη να συμπλέει με τους μηχανισμούς καταστολής και διαφημίστηκε και νομιμοποιήθηκε από την πλειονότητα των ΜΜΕ.

Η άνοδος του νεο - ναζισμού γονιμοποιείται στις συνθήκες πολυεπίπεδης κρίσης της καπιταλιστικής κοινωνίας. Συνοπτικά οι παράγοντες που την ευνοούν είναι η βίαιη φτωχοποίηση και κοινωνική περιθωριοποίηση λαϊκών στρωμάτων, η κατάρρευση του «κράτους - πρόνοιας», η απώλεια της εθνικής ανεξαρτησίας, η διόγκωση του μεταναστευτικού σε συνδυασμό με τη βαθιά κρίση του πολιτικού συστήματος και ειδικότερα της Αριστεράς που αποτελεί ιστορικά εκφραστή των λαϊκών στρωμάτων.

Ειδικότερα η καπιταλιστική κοινωνία εκτρέφει τον «λύκο για τον συνάνθρωπο» εντείνοντας τον αναταγωνισμό και τον ατομικισμό κονιορτοποιώντας κάθε έννοια αλληλλεγγύης με φόντο το καταναλωτικό πρότυπο. Σε αυτές τις συνθήκες φούντωσε ο ρατσισμός και η ξενοφοβία φυτεύοντας τα φαιά αυγά στα κεφάλια πολλών.

Το φίδι του ναζισμού και η ιδεολογία του ανατράφηκαν με περίσσια φροντίδα από την πολιτική και τη ρητορεία των κυρίαρχων κομμάτων και τμήματος των Μ.Μ.Ε. που αντιμετώπιζαν με τη λογική του life style, τον «light» φασισμό του ΛΑ.ΟΣ. που αναγόρευσαν σε δύναμη ευθύνης τα κυβερνητικά κόμματα και συγκυβέρνησαν, αλλά και τους φασίστες υπουργούς της ΝΔ. Σε αυτή την κατεύθυνση κινήθηκε και η πλειονότητα των ΜΜΕ που παρουσίαζαν το life style των ναζί αντί για τα εγκλήματά τους. «Έγκριτες» γραφίδες έγραφαν για μια «σοβαρότερη Χρυσή Αυγή» που μπορεί «να υποστηρίξει μια συντηρητική συμμαχία» ή στην καλύτερη περίπτωση ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι «κυρίως βλαμμένοι. Ακόμα χειρότερα ότι «όσοι πιστεύουμε στη δημοκρατία οφείλουμε ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στη Xρυσή Aυγή ... ας είναι καλά «τα λεβεντόπαιδα με τις μαύρες μπλούζες» κεντρικό άρθρο της φιλοκυβερνητικής Kαθημερινής (16.9.2012)

Πέρα από την όξυνση της αντιπαράθεσης της κυβέρνησης με του Ναζί σε αυτή τη φάση, αποδείχτηκε όλη την προηγούμενη περίοδο ότι ο ναζισμός έχει βαθιές ρίζες στο καπιταλιστικό σύστημα και στηρίζεται στο αξίωμα: ο κόσμος ανήκει στους δυνατούς, τους πλούσιους.

Οι «άλλοι», οι αδύνατοι να συντριβούν». Χαρακτηριστικά η βρετανική εφημερίδα Γκάρντιαν, αλλά και ρεπορτάζ στον ελληνικό τύπο τεκμηριώνουν την οικονομική στήριξη της ναζιστικής συμμορίας από εφοπλιστές.

Με πλεόνασμα υποκρισίας οι κυβερνώντες που με τη «θεωρία των δύο άκρων» εξισώνουν τη δολοφονική δράση των ναζί με τους αγώνες των εργαζομένων και την πάλη για την ανατροπή της εκμετάλλευσης, κραυγάζουν για «μηδενική ανοχή» και «εθνική ενότητα» απέναντι στους ναζί. Ποιοι; Οι ίδιοι που έχουν βάλει ακόμα και αυτή την αστική δημοκρατία στο γύψο κυβερνώντας με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και αντιγράφουν την πολιτική ατζέντα και τα συνθήματα των Ναζί για «ανακατάληψη των πόλεων» με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των μεταναστών, την απαγόρευση των απεργιών με τις επιστρατεύσεις, τις φυλακίσεις μαθητών και την άγρια καταστολή των αγώνων με ΜΑΤ και αστυνομία. Την ίδια ώρα τοποθετούν στο άλλο άκρο που πρέπει να συντριβεί όσους λένε «να βγούμε από το NATO, από την EE, έξω από το ευρώ». Ευθυγραμμίζονται με την «αντιφασιστική» ρητορεία της EE, και τα αντιδραστικά ιδεολογήματα της εξομοίωσης του ναζισμού με το σοσιαλισμό και την κομμουνιστική ιδεολογία, της ταύτισης της φασιστικής δολοφονικής δράσης με το λαϊκό και κομμουνιστικό κίνημα και τους αντιφασιστικούς αγώνες.

Ο αντιφασισμός της κυβέρνησης και των ελεγχόμενων ΜΜΕ είναι κάλπικος και στοχεύει στην ανάκτηση της ηγεμονίας των κυβερνώντων κομμάτων στο χώρο της Δεξιάς και στην ψηφοθηρία. Επιδιώκει ταυτόχρονα τη μετατόπιση της ναζιστικής συμμορίας σε ένα πλαίσιο «νομιμόφρονος εθνικισμού» σφυλάγοντας τις «σφαίρες» για τον κύριο εχθρό, δηλαδή τους λαϊκούς αγώνες και την Αριστερά. Παράλληλα προετοιμάζεται η επιβολή ενός νέου μνημονίου και αντιδραστικά μέτρα εξαφάνισης των όποιων λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών έχουν απομείνει.

Η αντιφασιστική πάλη, αναγκαία, όσο ποτέ άλλοτε, δεν μπορεί παρά να είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής και του σημερινού απάνθρωπου και εκμεταλλευτικού συστήματος που θέτει πάνω από όλα το καπιταλιστικό κέρδος.

*Ο Γιώργος Κ. Καββαδίας είναι φιλόλογος, μέλος της Σ.Ε. του Εκπαιδευτικού Ομίλου - Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης