Εκδηλώσεις

29102019 EkdilosiEkpaideytika

Διαβάστε στο νέο τεύχος

DIAFHMISTIKO_131

30 χρόνια Αντιτετράδια

pstr 30yrswcs

ekpaideutikos omilos

16ο Συνέδριο ΟΛΜΕ 30/6-3/7/2013

Με τη συντριπτική υπερψήφιση των θέσεων των Αγωνιστικών Παρεμβάσεων - Συσπειρώσεων - Κινήσεων και την εντυπωσιακή εκλογική τους άνοδο (50%), έληξε το 16ο συνέδριο της OΛΜΕ. Το 16ο συνέδριο (437 σύνεδροι) διεξήχθη κάτω από μια διπλή σκιά: Την πρόταση για απεργία στις εξετάσεις που συνάντησε την επιστράτευση της ΝΔ και την προδοσία του ΣΥΡΙΖΑ στην εκπαίδευση και αφετέρου κάτω από το φάσμα των μετακινήσεων - απολύσεων που ζητάει η τρόικα και εκτελεί πειθήνια η κυβέρνηση.
Από την αρχή φάνηκε η εχθρότητα της ηγεσίας της ΔΑΚΕ μπροστά σ' ένα κοινό που αναφερόταν στην αριστερά, ο τρόμος της ΠΑΣΚΕ ύστερα από το εκλογικό γκρέμισμα και την πολιτική αποσάρθρωσή της, η προσπάθεια τσιμενταρίσματος του ΠΑΜΕ και η νέα αυτοπεποίθηση των Παρεμβάσεων μέσα στις οποίες δρουν δυναμικά οι σύντροφοι/ισσες του Εκπαιδευτικού Oμίλου.

Διαφωνούμε ριζικά και αρχειακά με όσους ­ακόμα κι όταν φοράνε αριστερές φανέλες­ προσπαθούν να υποτιμήσουν συλλήβδην συνέδρια εργαζομένων ως γραφειοκρατικά. Tο συνέδριο της OΛΜΕ παρακολουθούσαν επί τρεις μέρες, πάνω από 500 εκπαιδευτικοί και πολλοί περισσότεροι αυτό της ΔOE.
Υπάρχει μια δημοκρατική κουλτούρα στους εκπαιδευτικούς, νεαρό δυναμικό και πυκνές εξελίξεις που βοηθούν στο ανέβασμα της ποιότητας στην αντιπαράθεση. Αυτό άλλωστε φάνηκε και στο 16ο συνέδριο της OΛΜΕ.
Τρία ήταν τα επίμαχα ζητήματα που απασχόλησαν το συνέδριο:

  • Η αποτίμηση της απεργίας που δεν έγινε.
  • Το ζήτημα των απολύσεων - μετακινήσεων - μετατάξεων και
  • Το θέμα του προγράμματος δράσης.

Και στα τρία υπήρξε με πολιτικούς όρους σφοδρή αντιπαράθεση, ενώ το λόγο πήραν και δεκάδες νέοι σύνεδροι, αναδείχνοντας γλαφυρά, βιωματικά αλλά και πολιτικά το εύρος της κυβερνητικής επίθεσης.

Από την αρχή φάνηκε ότι οι Συνεργαζόμενες Εκπαιδευτικές Κινήσεις (ΣΥΡΙΖΑ) ήθελαν να διαχειριστούν τα ζητήματα, κρύβοντας την ουσία κάτω από διαδικαστικά χαλιά. Αυτό το γάντι σήκωσαν οι σύνεδροι των Παρεμβάσεων, αφού η ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚΕ προτίμησαν τη φυγομαχία (αποχώρησαν την τρίτη μέρα) και το ΠΑΜΕ αποσύρθηκε σιωπηλά σε ρόλο θεατή (έμεινε στο συνέδριο «ωσεί παρόν»).

Oι σύνεδροι των Παρεμβάσεων με εμφανέστατα ανανεωμένο το ηλικιακό προφίλ τους έδωσαν τον τόνο και το στίγμα της συγκυρίας. Πρώτον υπερασπίζοντας (μόνο αυτοί) την απεργία, δεύτερον επικεντρώνοντας στις απολύσεις - επιστράτευση, τρίτον εμφανίζοντας ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα δράσης και τέταρτον προτείνοντας λεπτομερειακά και σχολαστικά θέσεις για το σύνολο των εκπαιδευτικών προβλημάτων.

Σ' αυτό το πλαίσιο ο Εκπαιδευτικός Όμιλος παρουσίασε και μοίρασε πλούσιο υλικό (διακήρυξη και δεκάδες προκηρύξεις), πήραν το λόγο τα μέλη του και εξέλεξε στο νεο Δ.Σ. της OΛΜΕ τον σ. Χρήστο Σόφη.

Oι Παρεμβάσεις την τελευταία ημέρα, βλέποντας τη νέα δεξιά απόκλιση των ΣΥΝΕΚ (συμμαχία με τη ΔΑΚΕ), πίεσαν και κατόρθωσαν να υιοθετηθεί από το συνέδριο ένα πρόγραμμα θέσεων 14 σημείων και το πρόγραμμα δράσης τους.

Είναι αξιοσημείωτο ότι τα ΣΥΝΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ) και η ΔΑΚΕ (ΝΔ) συμπλέοντας με τα υπολείματα της ΠΑΣΚE κατόρθωσαν να αφαιρέσουν από το πολιτικό πλαίσιο τη θέση για έξοδο από την ΕΕ και το ΝΑΤO, δείχνοντας έτσι τα πολιτικά τους πιστεύω. Ωστόσο αυτό ήταν μια πύρρειος νίκη για την ηγεσία των ΣΥΝΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ), αφού στη συνέχεια αναγκάστηκε κάτω από την πίεση των γεγονότων και την αποχώρηση της Δεξιάς να ψηφίσει τις θέσεις των Παρεμβάσεων. Πρόκειται για απύθμενο φαρισαϊσμό και διπλοπροσωπία, την οποία θα πληρώσει στο μέλλον.

Τα ΣΥΝΕΚ παρ' ότι αναδείχτηκαν πρώτη δύναμη (126 ψήφοι) χρεώνονται την πολιτική τρικλοποδιά της απεργίας που δεν έγινε, το προεδρείο στην OΛΜΕ με τη ΔΑΚΕ, και όλα τα «στρογγυλέματα» ακόμα και σε θέσεις αιχμής.

  • Σε ό,τι αφορά στο πρόγραμμα δράσης το συνέδριο αποφάσισε:
  • Να μετατρέψει το συνέδριο σε «διαρκές» και να κρατήσει ανοιχτές όλες τις διαδικασίες βάσης (ΕΛΜΕ, σύλλογοι, επιτροπές) για το θέμα των απολύσεων.
  • Να γίνουν Γ.Σ. το πρώτο δεκαήμερο του Σεπτέμβρη, και
  • Να προταθεί παρατεταμένος αγώνας με τη μορφή απεργίας και σε συνεννόηση με άλλους κλάδους, ώστε να πιεστεί πολιτικά η κυβέρνηση για το ζήτημα των απολύσεων.
  • Να γίνουν συγκεντρώσεις - συνελεύσεις - καταλήψεις δημόσιων κτιρίων όταν θα ανακοινωθεί η πρώτη απόλυση.

Φυσικά τα παραπάνω είναι μια εξαγγελία. Μένει να υλοποιηθεί με μαζικούς όρους. Η επιστράτευση εξακολουθεί να βρίσκεται σα θηλιά στο λαιμό των καθηγητών, ενώ η τρομοκρατία των διώξεων καλά κρατεί.

Όμως το 16ο συνέδριο της OΛΜΕ πήρε ορισμένες αποφάσεις που είναι και ορθές και αξιοποιήσιμες. Μένει στην πραγματική συνδικαλιστική αριστερά να τις θέσει σε τροχιά κίνησης. O αντίπαλος δείχνει τα δόντια του. Το 16ο συνέδριο «λέει» ότι μπορούμε να αμυνθούμε.

 olme apotelesmata 2013