Εκδηλώσεις

29102019 EkdilosiEkpaideytika

Διαβάστε στο νέο τεύχος

DIAFHMISTIKO_131

30 χρόνια Αντιτετράδια

pstr 30yrswcs

ekpaideutikos omilos

Ή θ' αντισταθούμε ή θ' απολυθούμε!

Αγωνιστικές Παρεμβάσεις-Συσπειρώσεις-Κινήσεις Δ.Ε.

12.000 αναπληρωτές απολύονται, χιλιάδες οργανικές θέσεις καταργούνται [μαζί με τη μονιμότητα] μαζικές διαθεσιμότητες και απολύσεις μονίμων απειλούνται μέσα στο καλοκαίρι

 

Μετά την αναστολή της απεργίας, οι εκπαιδευτικοί βρισκόμαστε μπροστά στην απειλή των ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ. Η αύξηση του ωραρίου, τα δεκάδες χιλιάδες κατασκευασμένα από το Υπουργείο «πλεονάσματα» και οι υποχρεωτικές μετακινήσεις [σε ανύπαρκτα κατά το Υπουργείο οργανικά κενά] οδηγούν με απόλυτη ακρίβεια στην κατάργηση πολλών χιλιάδων οργανικών θέσεων, σε διαθεσιμότητα, σε μετάταξη [στην καλύτερη περίπτωση και για ελάχιστους] και βεβαίως σε χιλιάδες απολύσεις και μονίμων εκπαιδευτικών μέσα στο 2013 και το 2014.

Επίσης, οι αλλαγές στο ωρολόγιο πρόγραμμα του Λυκείου από τη νέα σχολική χρονιά, το κλείσιμο 1056 σχολείων και άλλων τόσων που σχεδιάζεται να κλείσουν τα επόμενα χρόνια, το στρίμωγμα μαθητών σε υπερφορτωμένες τάξεις, το κόψιμο μαθημάτων στο Γυμνάσιο και στο νέο Τεχνολογικό Λύκειο, μαζί με τις μαζικές καταργήσεις τμημάτων κατευθύνσεων και γενικών μαθημάτων, η μείωση των ωρών των ξένων γλωσσών, η πρωτοφανής μείωση των

μεταθέσεων και των αποσπάσεων που αναμένονται, σε συνδυασμό με την κακόφημη αξιολόγηση, η σχεδιαζόμενη νέα «αρχιτεκτονική» στη δομή και στη διοίκηση της εκπαίδευσης και η προοπτική περάσματος δομών του δημόσιου σχολείου και πανεπιστημίου στους Καλλικρατικούς Δήμους και Περιφέρειες, μαζί με το συντριπτικό χτύπημα στα Πανεπιστήμια, είναι το σκοτεινό μέλλον που ανοίγει τους δρόμους των μαζικών απολύσεων αναπληρωτών και μονίμων. Σε πρώτη φάση περίπου 12 χιλιάδες αναπληρωτές, που για χρόνια κάλυπταν πραγματικά κενά σε κάθε γωνιά της χώρας, θα πεταχτούν στην ανεργία. Ένα ζωντανό και ευαίσθητο κομμάτι του κλάδου που δεν επιτρέπεται να το εγκαταλείψουμε. Και έπεται, ακόμα και μέσα στο καλοκαίρι, η διαθεσιμότητα και τελικά η απόλυση χιλιάδων μονίμων που θα κριθούν «ολικά υπεράριθμοι» και για τους οποίους δεν θα υπάρξουν οργανικά κενά ούτε καν στις εσχατιές της χώρας.

 

Το Υπουργείο προσπαθεί να μας διασπάσει, είτε με τη διάκριση μεταξύ παλιών [προϋπηρεσία μεγαλύτερη των 12 ετών] και νέων, είτε με την υποσχετική για νέες αναθέσεις μαθημάτων [από τη μια ειδικότητα στην άλλη] που θα υποσκάψει την ενότητα των επί μέρους κλάδων. Η απάντησή μας δεν μπορεί παρά να είναι ενότητα – αλληλεγγύη – αγώνας – κανένας μόνος του στη διαθεσιμότητα και την απόλυση – όλοι μαζί μπορούμε να ξεπεράσουμε το φόβο και να ανατρέψουμε τα σχέδιά τους.

Ο φιλοκυβερνητικός συνδικαλισμός απαντάει με τον ίδιο προκλητικό τρόπο που απαντάει εδώ και 3 χρόνια. Έχει το θράσος να μας εγκαλεί ότι «καταστροφολογούμε» και επιμένει [!] ότι δεν θα απολυθούν μόνιμοι εκπαιδευτικοί... Όπως έλεγαν ότι με το νέο μισθολόγιο δε θα μειωθούν οι μισθοί των εκπαιδευτικών αλλά μόνο των υψηλόμισθων δημοσίων υπαλλήλων, όπως έλεγαν ότι δεν θα αυξηθεί το ωράριο και ότι δεν θα προχωρήσει η αξιολόγηση... Αξιοποιεί, επίσης, το φόβο, την ανασφάλεια και την ομηρεία των συναδέλφων για να ασκήσει το μοναδικό «συνδικαλισμό» που γνωρίζει, αυτόν των πελατειακών σχέσεων.

Αγαπητοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες

Δεν χαιρόμαστε καθόλου που «καταστροφολογούμε», ούτε χαιρόμαστε που επιβεβαιωθήκαμε σε όλα όσα προβλέψαμε ότι θα συμβούν, ιδιαίτερα την τελευταία τριετία. Γιατί ζούμε κι εμείς με τους εξαθλιωμένους μισθούς, αντιμετωπίζουμε κι εμείς το φάσμα της απόλυσης, ζούμε κι αγωνιούμε μέρα-μέρα βλέποντας την κατάρρευση του δημόσιου σχολείου που υπηρετούμε...

Αλλά η αλήθεια είναι ότι ο δρόμος για τις απολύσεις μονίμων εκπαιδευτικών έχει ανοίξει διάπλατα. Είτε με τη ναζιστικής έμπνευσης παραφιλολογία για τους «ψυχικά ασθενείς» ή πολλούς συναδέλφους μας με σοβαρές παθήσεις που σκοπεύουν να τους ρίξουν στον καιάδα. Είτε με τις μαζικές αργίες με βάση το νέο πειθαρχικό, για αστικές ή υπηρεσιακές διαφορές ή και για πολιτικές πράξεις (όπως η περίπτωση του συναδέλφου δασκάλου Γκουλιώνη στη Λάρισα που συμμετείχε σε κινητοποίηση την 25η Μαρτίου), είτε με την υποχρεωτική μετάθεση ανά την Ελλάδα, είτε με τις ειδικότητες «υψηλού κινδύνου» (Πληροφορικής, Γυμναστές, Ξενόγλωσσοι και Τεχνικοί, ιδιαίτερα αν περάσει ο νόμος για το τεχνολογικό λύκειο που θα καταργήσει πολλές ειδικότητες και θα εισάγει τη «μαθητεία» αντί της εκπαιδευτικής διαδικασίας) που κατά χιλιάδες θα μείνουν χωρίς ωράριο, ώστε να μπουν στα προγράμματα «κινητικότητας» της Τρόικα και τελικά να απολυθούν, είτε με την εφαρμογή της αξιολόγησης και τους πίνακες «των μη επαρκών», είτε με ό,τι άλλο σκαρφιστούν οι νοσηροί εγκέφαλοι της ΤΑΣΚ ΦΟΡ και των ιθαγενών υπαλλήλων της.

Θα σταθούμε ως εργαζόμενοι και ως εκπαιδευτικοί ενωμένοι σαν μια γροθιά ή θα περιμένουμε ο καθένας μόνος του μήπως και περάσει ο τυφώνας χωρίς να μας ακουμπήσει; Ποια αξιοπρέπεια τότε θα διδάξουμε στους μαθητές μας, όντας διαλυμένοι σαν συλλογικότητα και εντελώς υποταγμένοι; Το τροϊκανό σχέδιο για τις απολύσεις στο δημόσιο είναι σαφές, συγκεκριμένο και διακηρυγμένο. 4.000 απολύσεις το 2013, 12.500 διαθεσιμότητες το 2013 και άλλες τόσες το 2014. Όσο είμαστε υπό την επιτροπεία της Τρόικα, όσο ο ιμπεριαλισμός και το κεφάλαιο μπορούν να επιβάλουν τις επιλογές τους, η συντριπτική πλειοψηφία των εκπαιδευτικών θα βρεθεί μπροστά στο φάσμα της απόλυσης, άλλος νωρίτερα, άλλος αργότερα.

Η αγωνιστική κινητοποίηση σε κάθε συνεδρίαση των ΠΥΣΔΕ, για να μη συνταχθούν οι πίνακες με τους πλεονάζοντες και τους «ολικά υπεράριθμους» είναι επιβεβλημένη, συγκεντρώνει δυνάμεις και μας ενοποιεί, αλλά [όπως δείχνει και η πρόσφατη εμπειρία της ΠΟΕ-ΟΤΑ] διαδικαστικό δρόμο να εφαρμόσουν το πρόγραμμά τους θα βρουν, αν δεν τους αντιμετωπίσουμε κεντρικά, πολιτικά και αποφασιστικά. Για να το κάνουμε αυτό θα πρέπει να αναμετρηθούμε και με το «φάντασμα της απεργίας που δεν έγινε» και με τα ερωτήματα που έθεσε. Πρώτον, ότι χρειάζεται αγώνας για ανατροπή του δημοσιονομικού προγράμματος της Τρόικα, που σημαίνει μετωπική σύγκρουση με την ίδια την Τρόικα, την κυβέρνηση, την Ε.Ε. Δεύτερον, ότι αυτός ο αγώνας θα είναι έτσι κι αλλιώς «παράνομος» ( επιστράτευση - δόγμα «νόμος και τάξη» του Σαμαρά), απαιτεί θυσίες αν θέλει να είναι επικίνδυνος και να ανατρέψει τη βάρβαρη πολιτική τους. Τρίτον, ότι πρέπει να ξεκινήσει τώρα και όχι σε ένα φανταστικό μέλλον όπου θα επιτευχθούν όλοι «οι όροι και οι προϋποθέσεις» που πιθανόν ο καθένας να χρησιμοποιεί σαν άλλοθι. Και τώρα, και το Σεπτέμβρη, γιατί αν επιτρέψουμε να απολύονται οι καθηγητές ένας-ένας, ειδικότητα-ειδικότητα, κλάδος-κλάδος αυτό θα σημάνει αυτόματα και το τέλος του συνδικάτου μας, άρα και της όποιας τωρινής και μελλοντικής δυνατότητάς μας για αποτελεσματική αντίσταση.

Όσοι παραμένουν ξύπνιοι για να μπορούν να ονειρεύονται την ΑΝΑΣΤΑΣΗ των ΖΩΝΤΑΝΩΝ, ξέρουν καλά ότι τα προβλήματα δεν είναι εκπαιδευτικά, είναι πρωτίστως πολιτικά και οικονομικά που αντανακλώνται στην εκπαίδευση.

Αυτά τα σχέδια πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα, με την πιο πλατιά ενημέρωση και κινητοποίηση όλων όσοι σχετίζονται με το δημόσιο σχολείο, αλλά και όλων των εργαζομένων. Η ΟΛΜΕ, η ΔΟΕ, οι ΕΛΜΕ και οι διδασκαλικοί Σύλλογοι, οι απεργιακές επιτροπές και οι επιτροπές αγώνα, πρέπει να πάρουν άμεσα μέτρα, μαζί με τις Ενώσεις γονέων, που χέρι - χέρι με τους εκπαιδευτικούς πρέπει να αρνηθούν τη φτωχοποίηση και τη διάλυση του δημόσιου σχολείου. Οργανωμένα. Όχι χωριστά, ούτε υποταγμένα. Με το σύνθημα που μας ενώνει: Ανατροπή αυτής της πολιτικής, που στέλνει εμάς και τα παιδιά μας στην κόλαση. Κυβέρνηση (και Χρυσή Αυγή) – Ευρωπαϊκή Ένωση – ΔΝΤ – Κεφάλαιο φτιάχνουν φέρετρα και ψυχιατρεία για μάς και τα παιδιά μας. Γι' αυτό και αν δεν αλλάξουμε αυτόν τον κόσμο, πολλοί και σύντομα θ' αλλάξουμε κόσμο...

  • Μαζική αντίσταση στις απολύσεις. ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΙΣ ΑΠΟΤΡΕΨΟΥΜΕ!
  • ΠΑΛΛΑΪΚΟ-ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ Αντίστασης και Ανατροπής. Κάτω η πολιτική Κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ
  • Προτείναμε στην ΟΛΜΕ, και στο προηγούμενο ΔΣ και στο σημερινό [και δυστυχώς απορρίφθηκε], να προγραμματιστεί νέος κύκλος συνελεύσεων, με ΓΣ Προέδρων στις 15/6, με πρόταση για απεργιακές μορφές διαρκείας μέχρι το τέλος του σχολικού έτους, με αιχμές: 1] σπάσιμο της ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ, 2] να μην υπογραφεί το ΠΔ – καμιά αναγκαστική μετακίνηση – διαθεσιμότητα – απόλυση, 3] να μην ψηφιστούν τα σχέδια νόμου για γενικό-τεχνολογικό λύκειο, 4] κατάργηση του νέου αντιδραστικού πειθαρχικού δικαίου.
  • Να οργανώσουμε ΤΩΡΑ ΤΟΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΟ ΜΑΣ ΑΓΩΝΑ! Με το συντονισμό των ΕΛΜΕ, περιφερειακά και πανελλαδικά, με το συντονισμό με άλλους αγωνιζόμενους κλάδους που βρίσκονται υπό την απειλή των απολύσεων [ΠΟΕ-ΟΤΑ κλπ], με την κινητοποίηση και τη συσπείρωση πρωτίστως των ζωντανών δυνάμεων του κλάδου μας, που απέδειξε ότι και θέλει και μπορεί να αντισταθεί και να νικήσει, κόντρα στους μοιρολάτρες, τους συμβιβασμένους και τους υπονομευτές.
  • ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 7/6, 11.30 ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ και ΤΕΤΑΡΤΗ 12/6, 12.30 ΣΤΟ ΥΠ. ΠΑΙΔΕΙΑΣ

ΥΣ.

Οφείλουμε να πληροφορήσουμε τους συναδέλφους ότι η παράταξη της ΠΑΣΚ ουσία και τύποις δε συμμετέχει στο ΔΣ της ΟΛΜΕ, δηλαδή το ΔΣ συνεδριάζει με 8 ή και λιγότερα μέλη, ιδιαίτερα το τελευταίο δίμηνο.