Β΄ ΕΛΜΕ Δωδεκανήσου. Σχετικά με το ρόλο των διευθυντών

Tο τελευταίο χρονικό διάστημα έχουν πολλαπλασιαστεί τα κρούσματα αυθαιρεσίας κι υπέρβασης των αρμοδιοτήτων τους από διευθυντές σχολικών μονάδων στο συγκρότημα της B. Δωδεκανήσου. Σε κάποια σχολεία οι διευθυντές υποχρεώνουν τους συναδέλφους να παραμείνουν πέραν του προβλεπόμενου από το νόμο ωραρίου, χωρίς ανάθεση συγκεκριμένων αρμοδιοτήτων, ενώ φέρονται αυταρχικά κι αντισυναδελφικά.

O πολλαπλασιασμός των κρουσμάτων αυτών εσχάτως ερμηνεύεται με αρκετούς τρόπους.

Πρώτον, οι διευθυντές εκμεταλλεύονται πολλές φορές την απειρία και το φόβο πολλών νεοδιόριστων συναδέλφων, την έλλειψη ουσιαστικής ενημέρωσής τους για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους, την απομόνωση που επιβάλλει η ιδιόμορφη νησιωτική γεωγραφία, καθώς και την αίσθηση προσωρινότητας των συναδέλφων ως προς την παραμονή τους στην περιοχή. Δεύτερον, οι επερχόμενες κρίσεις των στελεχών εκπαίδευσης έχουν δημιουργήσει στους διευθυντές τάσεις απόλυτης συμμόρφωσης και πειθήνιας υποταγής στους προϊσταμένους, ίσως από φόβο ότι δεν θα ανανεωθεί η θητεία τους. Tρίτον, μεσοπρόθεσμα, η δεδηλωμένη πρόθεση του Yπουργείου να εφαρμόσει τους νόμους περί αξιολόγησης-χειραγώγησης των εκπαιδευτικών κι ο ουσιαστικός ρόλος που θα κληθούν να αναλάβουν τα μεσαία και κατώτερα στελέχη της εκπαίδευσης στην υλοποίησή τους, ενισχύει εκ των προτέρων τη θέση των διευθυντών μέσα στη σχολική μονάδα και τους αναβαθμίζει σε ουσιαστικούς μοχλούς της συντηρητικής εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης.

Oι διευθυντές ήταν πάντα συνάδελφοί μας: το θεσμικό πλαίσιο ορίζει με σαφήνεια τα καθήκοντά τους, ως οργανικά μέλη των Συλλόγων Διδασκόντων, «πρώτοι μεταξύ ίσων». Tούτο το καθεστώς είναι κατάκτηση του κλάδου μετά από σκληρούς και πολύχρονους αγώνες και έρχεται σε αντίθεση με τις επιδιώξεις του Yπουργείου για διευθυντές-μάνατζερ, ξεκομμένους εντελώς από την εκπαιδευτική διαδικασία κι από τις αίθουσες διδασκαλίας, δοτούς κομματικούς γραφειοκράτες, χωρίς ίχνος συναδελφικότητας κι ανθρώπινης συμπεριφοράς.

Ως EΛME δηλώνουμε ότι διαφωνούμε με κάθε αντισυναδελφική πρακτική από τους διευθυντές των σχολικών μονάδων. Tους καλούμε να σεβαστούν τους συναδέλφους τους καθηγητές, στη θέση των οποίων κάποτε ήταν και μπορεί να ξαναβρεθούν. Zητάμε, επίσης, από κάθε συνάδελφο να μη διστάζει να καταγγείλει ανοιχτά κι επώνυμα στην EΛME, οποιοδήποτε κρούσμα παρανομίας και υπέρβασης καθήκοντος από τους διευθυντές. Xωρίς συναδελφικότητα και αλληλεγγύη δεν μπορεί να υπάρξει καλό δημόσιο δωρεάν σχολείο.