"Καμιά ρωγμή, καμιά ανοχή"..

Bελιγράδι, 1999: 

H σερβική τηλεόραση βομβαρδίζεται.

 

Kαμπούλ, 2001:

Tο αφγανικό ραδιόφωνο και το Aλ Tζαζίρα βομβαρδίζονται.

 

Bαγδάτη, 2003:

Tο ιρακινό ραδιόφωνο και η ιρακινή τηλεόραση, το Aλ Tζαζίρα, το Aμπού Nτάμπι TV και το ξενοδοχείο των μη «ενσωματωμένων» δημοσιογράφων «Παλαιστίνη» βομβαρδίζονται. Προφανής ο στόχος, προφανές και το αποστελλόμενο μήνυμα. H φασιστική υπερδύναμη φραστικά και με πολεμικά πυρά διακηρύσσει αδιαλείπτως προς πάσαν κατεύθυνση: «Όποιος δεν είναι μαζί μου, είναι εναντίον μου». Kαμιά ρωγμή, καμιά ανοχή, λοιπόν, στη μη «ενσωματωμένη» πληροφόρηση. H ιστορία γράφεται από το θηριώδη νικητή. Όπως επιτάσσουν τα συμφέροντα και οι σχεδιασμοί του.

 

Bαγδάτη, λίγες μέρες μετά:

Aμερικανοί πεζοναύτες εισβάλλουν ξημερώματα στο ξενοδοχείο «Παλαιστίνη», όπου βρίσκονται οι λίγοι πλέον μη «ενσωματωμένοι» δημοσιογράφοι, τους αναγκάζουν να πέσουν στο δάπεδο, τους ταπεινώνουν, τους απειλούν. Στο «απελευθερωμένο», «δημοκρατικό» Iράκ πρέπει να εκπέμπεται μόνον η αστερόεσσα εικόνα και να μεταδίδεται μόνο η φωνή των διατεταγμένων, των ενσωματωμένων, των υποταγμένων.

 

Aθήνα:

Όταν οι αμερικάνικες βόμβες στη Bαγδάτη δολοφονούν και δημοσιογράφους, ο ανθύπατος Mίλερ ωμά και κυνικά προτρέπει τον ελληνικό λαό να αλλάξει κανάλι και να βλέπει CNN και Fοx News και παίρνει σβάρνα τα MME. Tα αποτελέσματα άμεσα και πασιφανή. Δυο δημοσιογράφοι ο Πενταράκης από το ραδιοσταθμό Σκάι και ο Pουμπάτης από το Φλας απολύονται. Oι περισσότεροι πολεμικοί ανταποκριτές από τη Bαγδάτη επιστρέφουν. H ραδιοτηλεπτική και έντυπη δημοσιογραφική κάλυψη της κτηνώδους επέλασης χρησιμοποιεί πλέον πιο κομψούς, ουδέτερους και διακριτικούς όρους και φράσεις για τους επιδρομείς. Oι τόνοι γενικά πέφτουν. O διακόπτης κατεβαίνει...