Αξιολόγηση; Όχι, ευχαριστώ! – Η «άλλη πρόταση» ή … 2021 προτάσεις για την ενίσχυση του δημόσιου σχολείου!

 

 Του Γιώργου Κ. Καββαδία

  1. Oι εκπαιδευτικοί έχουν κάθε δικαίωμα να αντισταθούν στον ασφυκτικό έλεγχο του νεο-επιθεωρητισμού, όπως διανθίζεται με τα μέτρα και τους δείκτες σύμφωνα με τα πρότυπα της «ελεύθερης αγοράς». Γιατί «ο δάσκαλος που θα υποχρεωθεί να καταπνίξει τη σκέψη του θα γίνει διπλά σκλάβος ή θα καταντήσει ένας ψυχικά ανάπηρος άνθρωπος, ανίκανος να μορφώσει άλλους»(Δ. Γληνός). Παράλληλα μπορούν και πρέπει να συμβάλουν στη διαμόρφωση ενός μορφωτικού κοινωνικού κινήματος που θα διεκδικεί έναν «άλλο» ρόλο για τον εκπαιδευτικό και την εκπαίδευση.
  2. Kάθε πρόταση για ενίσχυση του δημόσιου σχολείου δεν μπορεί παρά να απορρίπτει κάθε μοντέλο αξιολόγησης στο πλαίσιο του σημερινού αυταρχικού, ιεραρχικού, γραφειοκρατικού και κυβερνητικά - κομματικά ελεγχόμενου διοικητικού μηχανισμού της εκπαίδευσης. Η μεταμφίεση που φέρει το όνομα αξιολόγηση εκπαιδευτικής μονάδας και εκπαιδευτικού, σημαίνει:
    • διευθυντές μάνατζερ, σχολεία επιχειρήσεις
    • μαθητές – πελάτες και εμπορεύματα
    • κατηγοριοποίηση σχολείων, ταξικούς φραγμούς
    • ιδιωτικοποίηση των δημόσιων σχολείων
    • υποχρηματοδότηση
    • ανταγωνισμός και σπάσιμο οποιουδήποτε κοινωνικού δεσμού
    • χορηγοί, αδιοριστία, αμορφωσιά, χειραγώγηση, πειθάρχηση.
  3. Για την κυβέρνηση και το YΠΑΙΘ η «αξιολόγηση» εκσυγχρονίζεται στα πλαίσια της ηγεμονίας του νεοφιλελευθερισμού στους κόλπους της Eυρωπαϊκής Ένωσης, όπου εξυφαίνεται μια εκπαιδευτική πολιτική με στόχο να «βιομηχανοποιήσει» το σχολείο, προσδίδοντάς του τα βασικά χαρακτηριστικά μιας ανταγωνιστικής επιχείρησης μετατρέποντας τη γνώση σε εμπόρευμα. Oι επιδόσεις των υποκειμένων της εκπαιδευτικής διαδικασίας και των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων χρησιμοποιούνται ως μονάδες μέτρησης της παραγωγικότητας και αποδοτικότητας, ως δείκτες προαγωγιμότητας και ανταγωνιστικότητας. H υποταγή του σχολείου στους νόμους της «ελεύθερης αγοράς» διαμορφώνει βαθμιαία ένα νέο τύπο σχολείου σύμφωνα με τα πρότυπα της βιομηχανίας και του εμπορίου που προωθεί τον ανταγωνισμό, τη μορφωτική λιμοκτονία και την απόρριψη με Τράπεζες θεμάτων, ΕΒΕ, εξετάσεις τύπου PISA, που αρνείται να θεωρεί τον μαθητή πελάτη, το μάθημα εμπόρευμα, το σχολείο επιχείρηση.
  4. Oι εκπαιδευτικοί έχουν κάθε δικαίωμα να αξιολογούν τους «αξιολογητές - επιθεωρητές» ως εκπροσώπους του κράτους, ως εντολοδόχους της κυβερνητικής πολιτικής που επιδιώκουν την τυποποίηση του εκπαιδευτικού έργου και τη συμμόρφωση των εκπαιδευτικών προς τις «άνωθεν» οδηγίες και υποδείξεις. H «άλλη πρόταση» προϋποθέτει ότι δε θα αποδεχτούν την αυτοαξιολόγηση/αξιολόγηση, δε θα αποδεχτούν κανέναν «αξιολογητή - επιθεωρητή» στην τάξη. Γιατί, έτσι, αρνούνται να υπονομεύσουν το έργο τους.
  5. H «άλλη πρόταση» ισοδυναμεί με άρνηση του διοικητικού ελέγχου, της ιδεολογικής χειραγώγησης και συμμόρφωσης, της κατηγοριοποίησης εκπαιδευτικών και σχολείων. Προϋποθέτει, ωστόσο, την καθημερινή ατομική και συλλογική δράση των εκπαιδευτικών για την ανατροπή όλων εκείνων των αρνητικών κοινωνικών και εκπαιδευτικών παραγόντων που επηρεάζουν αρνητικά το εκπαιδευτικό έργο. Διεκδικούν με άλλα λόγια την ανάπτυξη της Δημοκρατίας, της Συλλογικότητας, της Παιδαγωγικής Ελευθερίας στο σχολείο. Αντιτίθενται στο νέο αυταρχικό πλαίσιο λειτουργίας των σχολείων με τους εσωτερικούς κανονισμούς, τον πανοπτικό έλεγχο, την κατάργηση της στοιχειώδους δημοκρατίας και παιδαγωγικής ελευθερίας των Σ.Δ, τις υπερεξουσίες των διευθυντων, και της επιβολής του διευθυντικού δικαιώματος. Καμιά περιστολή των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων εκπαιδευτικών, μαθητών και περιορισμού του δικαιώματος της απεργίας. Αγώνας για δημοκρατία και παιδαγωγική ελευθερία στα σχολεία.
  6. H «άλλη πρόταση» είναι διαμετρικά αντίθετη με οποιαδήποτε «αυτο-αξιολόγηση» της σχολικής μονάδας που γίνεται με βάση τις προδιαγραφές της επίσημης - κρατικής αξιολόγησης.Γιατί μια τέτοια «αυτο-αξιολόγηση» σημαίνει την ενοχοποίηση των εκπαιδευτικών, αποτελώντας μια εκσυγχρονισμένη «δήλωση μετανοίας» για όλα τα μικρά και μεγάλα προβλήματα του σχολείου που επηρεάζουν αρνητικά την εκπαιδευτική διαδικασία και υπονομεύουν την ουσιαστική μόρφωση των μαθητών. H λειτουργία αυτή πραγματοποιείται χωρίς καμία ουσιαστική δυνατότητα ελέγχου από τους κάτω, εκπαιδευτικούς και μαθητές.Παράλληλα, μέσα από την αποσπασματική εξέταση της λειτουργίας κάθε σχολικής μονάδας, εύκολα μπορούν να μετατεθούν οι ευθύνες από την πολιτική εξουσία και τον διοικητικό μηχανισμό της εκπαίδευσης στους φορείς της εκπαιδευτικής κοινότητας. Μια τέτοια «αυτο-αξιολόγηση» σημαίνει την κατηγοριοποίηση των σχολείων, την αναζήτηση χορηγών και τη λειτουργία τους με κριτήρια και όρους της «ελεύθερης αγοράς».
  7. Οι εκπαιδευτικοί, ο Σύλλογος Διδασκόντων οφείλουν να αξιολογούν και να αναδεικνύουν τα μικρά και μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει κάθε σχολείο και γενικότερα η εκπαίδευση, διεκδικώντας με την οργανωμένη δράση τους λύσεις. H προώθηση των αιτημάτων του εκπαιδευτικού κινήματος μπορεί να διαμορφώσει ευνοϊκότερες συνθήκες για την άσκηση του εκπαιδευτικού τους ρόλου.Η ιστορία του συνδικαλιστικού, του εκπαιδευτικού κινήματος διδάσκει πως η ζωή με αξιοπρέπεια και δικαιοσύνη κερδήθηκε μέσα από ανυποχώρητους αγώνες.
  8. Oι εκπαιδευτικοί μπορούν και έχουν κάθε δικαίωμα να αξιολογούν τις υλικές συνθήκες, το παιδαγωγικό περιβάλλον, μέσα στο οποίο ασκούν το εκπαιδευτικό τους έργοH «άλλη πρόταση» επιβάλλει την αξιολόγηση των πενιχρών μισθών των εκπαιδευτικών .Γιατί οι γλίσχροι μισθοί συνιστούν μια σκληρότατη έκφραση της κρατικής αξιολόγησης που απαξιώνει τους εκπαιδευτικούς και το έργο τους, με οδυνηρές συνέπειες στη λειτουργία του σχολείου.
  9. H «άλλη πρόταση» θέτει ως προτεραιότητα την ανάπτυξη της συνεργασίας, της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης μεταξύ των εκπαιδευτικών, αρνούμενοι την «αξιολόγηση» του ανταγωνισμού, της κατηγοριοποίησης, της ενοχοποίησης και απόρριψης των εκπαιδευτικών. Το μαζικό ρεύμα της απεργίας – αποχής ενάντια στην αξιολόγηση, η μεγαλειώδης απεργία των 100.000 εκπαιδευτικών στις 11/10, το πανεκπαιδευτικό ποτάμι που αμφισβητεί την αντιεκπαιδευτική πολιτική, φωτίζουν το δρόμο που πρέπει να διαβούμε. Δεν υποστέλλουμε τη σημαία του αγώνα! Βαδίζουμε στον δρόμο της απεργίας – αποχής και του ενιαίου παρατεταμένου αγώνα!
  10. Η «άλλη πρόταση» περιλαμβάνει τα στοιχειώδη αιτήματα του εκπαιδευτικού κινήματος για αύξηση των δαπανών για την παιδεία, για 15 μαθητές στα τμήματα, για ουσιαστικά μέτρα προστασίας από την πανδημία, για μαζικούς μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών, επιπλέον προσλήψεις προσωπικού στην καθαριότητα κλπ. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους! Δουλειά με όλα τα εργασιακά-ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα. Μαζικοί διορισμοί τώρα με βάση τις πραγματικές ανάγκες των σχολείων και τα αιτήματα του εκπαιδευτικού κινήματος (μείωση αριθμού μαθητών, όρια συνταξιοδότησης, ωράριο εργαστηρίων κλπ). Μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών με βάση το πτυχίο και προϋπηρεσία! Κατάργηση του προσοντολόγιου! Κατάργηση όλων των νέων μορφών ελαστικής εργασίας. Επαναφορά του ωραρίου στη ΔΕ, μείωση ωραρίου στην Πρωτοβάθμια.
  11. (...) 2021. H «άλλη πρόταση» προϋποθέτει την ανάδειξη και διεκδίκηση όλων εκείνων των αιτημάτων του εκπαιδευτικού κινήματος για ένα σχολείο της ολόπλευρης γνώσης και μόρφωσης και όχι των δεξιοτήτων και της προετοιμασίας του φθηνού ευέλικτου εργατικού δυναμικού. Για ένα σχολείο που ο εκπαιδευτικός θα εκπληρώνει το ρόλο του ως παιδαγωγός και όχι ως ιμάντας μεταφοράς πληροφοριών και καταγραφέας επιδόσεων. Για ένα σχολείο χωρίς ταξικούς φραγμούς και διακρίσεις. όπου πρωταρχική σημασία έχει ο πνευματικός εξοπλισμός των μαθητών, η καλλιέργεια «ελεύθερων και δημοκρατικών πολιτών», έτσι ώστε να μπορούν να αντιμετωπίσουν κριτικά την κοινωνία με την ενεργή συμμετοχή τους και παρέμβαση σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής δραστηριότητας για να την αλλάξουν με βάση τις ανάγκες και τα δικαιώματά τους!

Tο εκπαιδευτικό κίνημα δε θα επιτρέψει σε κανέναν «αξιολογητή» να περάσει τις πύλες των σχολείων.

Aπορρίπτοντας την «αξιολόγησή» τους, απορρίπτουμε την αξιο (κατά)λόγηση – χειραγώγηση και κατηγοριοποίηση εκπαιδευτικών και σχολείων. Υπερασπιζόμαστε το Δημόσιο Σχολείο,  την παιδαγωγική και επαγγελματική μας αξιοπρέπεια και προοπτική