Αυτά και πάλι: ενδοσχολική βία

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Αρθογραφία
Δημιουργηθηκε στις Κυριακή, 10 Μαΐου 2015 19:09

Από την σκοπιά μιας Αναπληρωματικής

Αφιερώνεται στους ενεργούς
μιας μακρινής Αττικής

(Μα ποιος με πόνο θα μιλήσει για όλα αυτά;)
ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ

«Παντού γίνονται αυτά».
«Είναι γνωστά».
«Δεν έχει να κάνει που είσαι Αναπληρώτρια. Και στους μονίμους τα κάνουν. Ο άνδρας μου, μόνιμος, με δώδεκα χρόνια υπηρεσίας, και είναι φέτος σε τέσσερα σχολεία, που απέχουν πάνω από σαράντα χιλιόμετρα μεταξύ τους». Έτσι μου είπε, μία γλυκυτάτη, κατά τα άλλα μαθηματικός, σε μια περιπλάνησή μου κάπου στην μακρινή Αττική.
Εννοείται πως δεν έχω σκοπό, με το παρόν κείμενο, να αναλύσω τα τρωτά της εκπαίδευσης. Ούτε άλλωστε και είμαι αρμόδια να το κάνω. Ως προς την άτιμη τώρα, αυτήν φάρα των Αναπληρωτών, κάτι έχω καταλάβει ότι μας θεωρούν τα προφυλακτικά του εκπαιδευτικού συστήματος, αλλά δεν είναι η θέση μου από εδώ να ερευνήσω ποιος είναι αυτός που εις βάρος μου τόσα χρόνια γ...!
Θα επιχειρήσω μόνο το δικό μου «Εις εαυτόν» δραματάκι να σας ιστορήσω, αυτό που ίσως θα ενδιέφερε και τον άλλον, Αναπληρωματικόν ή όχι, που δεν φοβάται να πει πως φοβάται.
Ε, λοιπόν, ναι. Φοβάμαι
των διευθυντών το μειδίαμα
το αντί καλέσματος στην τάξη.
Φοβάμαι φιλολόγων συνάξεις
για την διανομή.
Αυτό το ό,τι περίσσεψε
που δεν επέλεξα.
Φοβάμαι την σιωπή τους γι' αυτήν
την εύρυθμη λειτουργία του σχολείου.
Φοβάμαι την Β΄ Ανάθεση.
Το έγγραφο που έφτασε σήμερα.
Φοβάμαι τις κατάμεστες τάξεις
Γενικής Παιδείας που περιμένουν
να λιντσάρουν την καινούργια.
Φοβάμαι τις συμβούλους
όταν προσφωνούν «Κύριοι Συνάδελφοι»
αλλά υπονοούν «Κύριοι Υφιστάμενοι».
Φοβάμαι τους πεφωτισμένους δασκάλους
που επιβάλλουν στις δύσκολες τάξεις την τάξη.
Φοβάμαι τα ανοιχτά κινητά. Την βουή
που ακούγεται και δεν ξέρω από πού.
Φοβάμαι το φωτοτυπικό που και σήμερα
χάλασε πριν το αγγίξω.
Φοβάμαι το μέτρημα των απουσιών
των κεφαλών το μέτρημα
των κεφαλαίων
των σελίδων
των λεφτών της εκδρομής
που δεν πήγα.
Από καιρό εφημερεύω
τον εκδρομέα
αναπληρώνω
ονειρεύομαι μια ελεύθερη
ώρα
μια ελεύθερη
μέρα
μια εκδρομή...

Κι από τώρα που γράφω όλα αυτά
είστε Εσείς
και φοβάμαι λιγότερο.

Αριστέα Παπαλεξάνδρου
Μάρτιος του 2015

[αναδημοσιεύεται από τα «αντιτετράδια της εκπαίδευσης», τεύχος 109 που κυκλοφορει]