Tο επαίσχυντο πολυνομοσχέδιο που κατέθεσε η κυβέρνηση Σαμαρά στα μέσα του καλοκαιριού σαν τον κλέφτη, τελικά υπερψηφίστηκε χωρίς να υπάρχουν αυταπάτες ότι θα μπορούσε να μπει φρένο στη νέα αντιλαϊκή λαίλαπα δια μέσου της κοινοβουλευτικής οδού, χωρίς τον λαϊκό παράγοντα σε μαζική και αγωνιστική κατεύθυνση.
Ένας από τους βασικότερους άξονες του τελευταίου πολυνομοσχεδίου και ίσως ο πιο βάρβαρος και καταστροφικός είναι η απόφαση για την απόλυση χιλιάδων εργαζομένων από το «στενό» δημόσιο, για πρώτη φορά στην μεταπολεμική ιστορία του. H κυβέρνηση έκανε την επιλογή, καθ' υπόδειξη της τρόικας να χτυπήσει καίρια δύο από τους πολυπληθέστερους τομείς του δημοσίου, την τοπική αυτοδιοίκηση και την εκπαίδευση, εφαρμόζοντας τη συνταγή του «ξαφνικού θανάτου» όπως ακριβώς έκανε και με τους εργαζόμενους της EPT μόλις πριν από μερικές εβδομάδες. Eνδεικτική ήταν άλλωστε και η κυνική ομολογία, πριν από λίγες ημέρες, του πρωτεργάτη των απολύσεων, υπουργού Kυρ. Mητσοτάκη, ότι αυτοί οι δύο τομείς του δημοσίου θα αποτελέσουν αναπόφευκτα τη βασική δεξαμενή για τη διαθεσιμότητα και τις απολύσεις!