«Αυτοαξιολόγηση - Αξιολόγηση στα σχολεία. Ψέματα και αλήθειες

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Εκπαιδευτικός Όμιλος - Αντιτετράδια της εκπαίδευσης
Δημιουργηθηκε στις Τετάρτη, 15 Ιανουαρίου 2014 16:59

eoΑποχαιρετήσαμε το 2013,μια χρονιά που έφερε στο προσκήνιο, πολλές φορές με τραγικό τρόπο τα γιγάντια προβλήματα στο χώρο της δημόσιας εκπαίδευσης. Προβλήματα σωρευμένα από τις πολιτικές των κυβερνήσεων, ιδιαίτερα επιθετικές είναι αλήθεια στα χρόνια της κρίσης.
Άμεσο σχέδιο σε εφαρμογή κυβέρνησης και Υπουργείου-με άρωμα νέας «μεγάλης Ιδέας» που θα σώσει την Παιδεία μας για άλλη μια φορά-η αυτοαξιολόγηση και η επερχόμενη αξιολόγηση σχολικής μονάδας, εκπαιδευτικού έργου κι εκπαιδευτικών.
Η κυβέρνηση δια της ηγεσίας του αρμόδιου υπουργείου με πρόσφατη εγκύκλιο, καλεί τα στελέχη της εκπαίδευσης, ολόκληρη την πυραμίδα της από την κορυφή ως τη βάση, να βάλουν μπροστά τη μηχανή της «αυτοαξιολόγησης» σε κάθε σχολική μονάδα.
Έχει κατά τη γνώμη μας σημασία για τον κόσμο της εκπαίδευσης, εκπαιδευτικούς, μαθητές ,γονείς και κάθε εργαζόμενο η κριτική στάση απέναντι στις διακηρύξεις και η αντιπαράθεσή τους με τη ζοφερή πραγματικότητα που βιώνουν τα σχολεία.
Τι ακριβώς εννοεί η πολιτική ηγεσία όταν ζητά μετ ' επιτάσεως μάλιστα, να αξιολογηθούν εδώ και τώρα σχολεία και εκπαιδευτικοί για το έργο τους;
Κυβέρνηση και υπουργείο διακηρύσσουν πως κεντρικοί στόχοι της αυτοαξιολόγησης είναι η «βελτίωση και ποιοτική αναβάθμιση...της εκπαιδευτικής διαδικασίας», η «αναβάθμιση των διδακτικών και παιδαγωγικών πρακτικών», η «ανάδειξη επιτευγμάτων των σχολείων»,η «επισήμανση των αδυναμιών» του εκπαιδευτικού μας συστήματος.
Για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ της εκπαίδευσης ,οι διακηρύξεις αυτές δεν κομίζουν τίποτα το νέο. Πίσω από φράσεις χιλιοειπωμένες, στο διαχρονικό ιδεολογικό οπλοστάσιο όλων των ηγεσιών του Υπουργείου Παιδείας, αραχνιασμένες και βγαλμένες σαν από έκθεση ιδεών των μαθητικών μας χρόνων, επιδιώκεται να κρύψουν κάτω από το χαλί τα θηριώδη προβλήματα της εκπαίδευσης ,όπως επίσης και τη νέα σκοτεινή σχολική πραγματικότητα για χιλιάδες εκπαιδευτικούς και μαθητές.
Διακηρύσσεται και επιδιώκεται η «διαμόρφωση κουλτούρας αξιολόγησης» όπως την ονομάζουν στα σχολεία. Κουλτούρα άμεσα συνδεδεμένη με την άλλη «μεγάλη Ιδέα» των καιρών μας, αυτήν της άρσης της μονιμότητας εκπαιδευτικών(και όλων των δημόσιων υπαλλήλων),της διαθεσιμότητας και των απολύσεων, που «εξορθολογίζει» κατά τους εφαρμοστές αυτής της πολιτικής το σύστημα!!
Πρέπει να γίνει καθαρό πως μεθοδεύεται από την ηγεσία του υπουργείου η σφαγή δεκάδων χιλιάδων μαθητών και εκπαιδευτικών.
Αυτό που επιμελώς κρύβεται πίσω από τη δυσνόητη φρασεολογία των διακηρύξεων είναι ακριβώς , η υλοποίηση μέχρι κεραίας όλων των δεσμεύσεων απέναντι σε ευρωπαίους και άλλους εντολείς και για το χώρο της εκπαίδευσης-βλέπε Ε.Ε, ΟΟΣΑ, ΔΝΤ και τις οδηγίες τους.
Η πραγματικότητα εξόχως ομιλητική και αποκαλυπτική:
Με 35% λιγότερες δαπάνες για την παιδεία στο διάστημα από 2009-2014,ουσιαστικό οικονομικό στραγγαλισμό, πώς στ' αλήθεια είναι δυνατή η βελτίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας;
Πώς αναβαθμίζεται το εκπαιδευτικό έργο, όταν ένα μεγάλο κομμάτι του εκπαιδευτικού δυναμικού(περί το 20%) κάθε περιφέρειας, μετακινείται σε δύο, τρία ή και πέντε!!! σχολεία για να καλύψει το πρόσφατα αυξημένο ωράριο;
Πώς μπορεί να πειστεί κανείς πως επιστρέφοντας στα επίπεδα της δεκαετίας του '80 όσον αφορά τον αριθμό των μαθητών ανά τμήμα, θα ωφεληθεί η διδακτική διαδικασία;
Πώς θα συμβεί αυτό με ελλιπή ή και ανύπαρκτη θέρμανση και με χιλιάδες υποσιτιζόμενους μαθητές;
Ενδιαφέρεται στ' αλήθεια η πολιτική ηγεσία για τις χιλιάδες μαθητών των ΕΠΑΛ, που σε μία νύχτα βρέθηκαν εξοβελισμένοι από την εκπαιδευτική διαδικασία, δίχως εκπαιδευτικούς, αφού οι εκπαιδευτικοί τους σε μία νύχτα καταδικάστηκαν σε διαθεσιμότητα κι απόλυση;
Πώς νομιμοποιείται η κυβέρνηση και το Υπουργείο να μιλούν για «άνοιγμα του σχολείου στην κοινωνία»,όταν εδώ και χρόνια εφαρμόζει συγχωνεύσεις-καταργήσεις τμημάτων και σχολικών μονάδων(πάνω από 1200 σχολεία καταργημένα στη διετία),όχι βέβαια για εξορθολογισμό , όπως ασύστολα προπαγανδίζει.
Γεγονότα αδιάψευστα κι αποκαλυπτικά. Για μας δεν υπάρχει καμία αυταπάτη.
Η εφαρμογή της αυτοαξιολόγησης-αξιολόγησης θέλει να κρύψει από τα μάτια της κοινωνίας, και τα προβλήματα και τους πραγματικούς υπεύθυνους γι αυτά.
Ψάχνει να βρει αποδιοπομπαίο τράγο στο πρόσωπο κάθε εκπαιδευτικού. Στήνει προπαγανδιστικό δίκτυο για να αποδώσει τις ευθύνες της καθημερινής κατεδάφισης της δημόσιας εκπαίδευσης, όχι στην πολιτική που υπαγορεύουν διεθνή διευθυντήρια και υλοποιούν κυβερνήσεις και κατά καιρούς υπουργεία αλλά στους «ανάξιους», «ελλιπείς» και «ανεπαρκείς» εκπαιδευτικούς.
Τα σχέδια για εφαρμογή της αξιολόγησης το επόμενο διάστημα-αν προχωρήσουν και δε τα σταματήσουν με τον αγώνα τους όσοι πλήττονται, μαθητές, εκπαιδευτικοί, εργαζόμενοι γονείς-οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε σχολεία κατηγοριοποιημένα, πολλών ταχυτήτων, βαθύτερα ταξικά. Οδηγούν στον ακόμα μεγαλύτερο μαρασμό χιλιάδων σχολείων.
Ως εκπαιδευτικοί οφείλουμε πρώτα και κύρια να δούμε τους μαθητές, καθώς το «νέο σχολείο»,τους επηρεάζει αμεσότατα. Ο μηχανισμός της αξιολόγησης θυμίζει διπλό πέλεκυ. Η μια λεπίδα χτυπά αλύπητα τον εκπαιδευτικό , η άλλη καρατομεί τη νέα γενιά, τη θέλει υποταγμένη, φθηνή κι ευέλικτη, χωρίς δικαίωμα στη μόρφωση, στην εργασία , στη ζωή.
Το νέο, ακόμα πιο ταξικό σχολείο δεν μπορεί και δε θέλει να δεχθεί όλους τους μαθητές .Έχει γραμμένο στο DNA του, τον μεγάλο αποκλεισμό μαθητών που προέρχονται από φτωχά, εργατικά και λαϊκά στρώματα.
Χρειάζεται το επόμενο διάστημα, εκπαιδευτικοί, μαθητές, εργαζόμενοι γονείς να αξιολογήσουμε την πολιτική κυβέρνησης-Υπουργείου...και να την κρίνουμε άκρως επικίνδυνη για την εκπαίδευση, τον εκπαιδευτικό, τη νέα γενιά!