Επιλεκτική η αγωνία του ΠΑΜΕ για την «εντιμότητα» και την «αυθαιρεσία».

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Ανακοινώσεις
Δημιουργηθηκε στις Κυριακή, 29 Σεπτεμβρίου 2013 11:49

Να μην υπάρξει ποτέ και μετά να σταματήσει η απεργία με κάθε τρόπο! Αυτή ήταν η μόνη συμβολή του ΠΑΜΕ σε αυτή την απεργία.

 

Υπέρμαχος της «έντιμης συνδικαλιστικής πάλης» εμφανίζεται το ΠΑΜΕ εκπαιδευτικών σε ανακοίνωση του (22/9/2013), η οποία αφορά την συνέλευση προέδρων των ΕΛΜΕ της χώρας της 20/9.

Σίγουρα η μάχη που με συνέπια και μεθοδικότητα έδωσε το ΠΑΜΕ ώστε αρχικά να μην υπάρξει και μετά να σταματήσει αυτή η απεργία, προσφέρεται για την εξαγωγή άφθονων συμπερασμάτων για το πραγματικό ρόλο του ΠΑΜΕ στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Με αυτό το σχόλιο όμως θα σταθούμε μόνο σε ένα σημείο της απαράδεκτης ανακοίνωσης (22/9) που έβγαλε το ΠΑΜΕ μετά τη συνέλευση προέδρων της 20/9 και στην οποία εμφανίζεται ως υπέρμαχος της «έντιμης συνδικαλιστικής πάλης» να καταγγέλλει προέδρους ΕΛΜΕ που «αυθαίρετα» ψήφισαν πενθήμερη απεργία, νοθεύοντας τη βούληση των συναδέλφων. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν συνέβη κάτι τέτοιο και είναι υπόθεση του κάθε σωματείου να κρίνει, αν ο εκπρόσωπος του λειτούργησε με βάση τις θέσεις και τις κατευθύνσεις που πήρε από τη ΓΣ και το ΔΣ.

Σίγουρα όμως μπορούμε να θυμηθούμε ότι στην επεισοδιακή ολομέλεια προέδρων του Μάη, όπου με την πραξικοπηματική δεύτερη ψηφοφορία οι εκπρόσωποι ψήφιζαν αντίθετα στις αποφάσεις των ΓΣ, το ΠΑΜΕ δεν έθεσε ποτέ ζήτημα «εντιμότητας και δημοκρατικότητας». Γιατί ότι και αν βγήκε να πει το ΠΑΜΕ εκ των υστέρων, όποιος παρακολούθησε τη διαδικασία, γνωρίζει καλά ότι την ώρα που οι εκπρόσωποι των ΕΛΜΕ που πρόσκεινται στις Παρεμβάσεις έδιναν τη μάχη ώστε να μην υπάρξει η δεύτερη ψηφοφορία χαρακτηρίζοντας την ως πραξικόπημα, το ΠΑΜΕ ποιούσε τη νήσσα! Το μόνο που έκρινε σκόπιμο να πει ο εκπρόσωπος του εκείνο το βράδυ από το μικρόφωνο (υπάρχει στα πρακτικά) για τη κατάπτυστη μεθόδευση της δεύτερης ψηφοφορίας, ήταν ότι «υπάρχει μια ψηφοφορία... την οποία οφείλουμε να σεβαστούμε».

Και αυτό πρέσβευε με τη στάση του κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. Την αποδοχή και το σεβασμό της αυθαιρεσίας και του πραξικοπήματος και την ικανοποίηση του για την πραξικοπηματική απόρριψη της απόφασης για απεργία. Και ενώ τότε που η συντριπτική πλειοψηφία των εκπροσώπων έκανε κωλοτούμπα αντιστρέφοντας την ετυμηγορία των ΓΣ το ΠΑΜΕ δεν είπε κουβέντα, καταδίκασε αμέσως τους 4 προέδρους που, σύμφωνα με το ΠΑΜΕ πάντα, ψήφισαν πενθήμερες στη συνέλευση της 20/9.

Το μόνο που μπορεί ο καθένας να καταλάβει, είναι ότι το πρόβλημα του ΠΑΜΕ δεν είναι βέβαια να αντιταχθεί στην αυθαιρεσία, αλλά να αντιταχθεί στο ενδεχόμενο μιας απόφασης που οδηγεί το κλάδο σε απεργία. Αυτή άλλωστε είναι η αλήθεια που έλαμψε στη διάρκεια αυτής της 8ήμερης απεργίας. Για αυτό και η «απεργιακή» του πρόταση στηρίχτηκε στις τελευταίες συνελεύσεις από τους απεργοσπάστες. Είπαμε, αλάνθαστο κριτήριο της αλήθειας είναι η πράξη. Τα λόγια δε κοστίζουν τίποτα...