Τα στερνά τιμούν τα πρώτα

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Αρθογραφία
Δημιουργηθηκε στις Πέμπτη, 10 Νοεμβρίου 2016 07:24

Αφορμή για το σημείωμα αυτό αποτέλεσαν οι δύο επιστολές που δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα σας την Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2016 κάτω από τον τίτλο “Για την αντίσταση κατά της Χούντας”. Οι συντάκτες των επιστολών αυτών, κοι Τ. Μηταφίδης και Κ. Τσαουσίδης, υπέπεσαν στο ίδιο ακριβώς ατόπημα που μόνο τυχαίο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Επιπλέον το γεγονός ότι υπογράφουν ως “σύντροφοι”, ο πρώτος του δεύτερου, και οι δύο μαζί του διαβόητου – στον εκπαιδευτικό κόσμο – κου Α. Λιάκου, υπογραμμίζει ακριβώς αυτό τον ισχυρισμό.

 

Ως μάχιμος εκπαιδευτικός που υπηρετεί το Δημόσιο Σχολείο όλων των παιδιών, θεωρώ βαθύτατα απαξιωτικές και προσβλητικές τις πρόσφατες δηλώσεις του κου Λιάκου απέναντι σε μια ιστορική Ομοσπονδία αλλά και στους Εκπαιδευτικούς συνολικά. Αν οι Εκπαιδευτικοί έχουμε παραμείνει “στα ίδια”, όπως μας υπογραμμίζει ο κος Λιάκος, εδώ και δεκαετίες, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το αίτημά μας για Δημόσιο Δωρεάν Σχολείο για όλα τα παιδιά παραμένει ζωντανό και επίκαιρο. Κάποιοι στο όνομα της “ανανέωσης” και της “αλλαγής” αλλάξανε πουκάμισα και ντύθηκαν καινούριες φορεσιές για να υπηρετήσουν όλη τη χυδαιότητα της κυρίαρχης ιδεολογίας. Ενάντια στο αντιδραστικό ρεύμα που απαξιώνει και κατεδαφίζει συστηματικά το Δημόσιο Σχολείο και εξαθλιώνει τους δεκάδες χιλιάδες εκπαιδευτικούς, σηκώνουμε ψηλά τα διαχρονικά ανεκπλήρωτα συνθήματα και αιτήματα του εκπαιδευτικού κινήματος.

Κάποιοι βλέπουν την ιστορική τους διαδρομή ως εικονοστάσι. Την κατεβάζουν από κει μόνο για να τη χρησιμοποιήσουν ως “πλυντήριο” ώστε να δικαιολογήσουν την τωρινή πολιτική που υπηρετούν. Οι μαχόμενοι Εκπαιδευτικοί έχουμε σαν φάρους τους χιλιάδες αφανείς αγωνιστές – ήρωες του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ και του ΔΣΕ, του Πολυτεχνείου, των μαθητικών κινητοποιήσεων της δεκαετίας του ‘90. Διδασκόμαστε από τον αγωνιστή Δάσκαλο Νίκο Τεμπονέρα που έδωσε τη ζωή του για να υπερασπίσει τα “απαρχαιωμένα” – κατά τον κο Λιάκο – αιτήματα του εκπαιδευτικού κινήματος. Όλους όσους υπηρέτησαν γνήσια τα συμφέροντα του λαού μας ενάντια στην ντόπια και ξένη ακρίδα, χωρίς να εξαργυρώσουν τίποτα, ούτε να διεκδικήσουν αγωνιστικές περγαμηνές.

Φαίνεται πως ορισμένοι σήμερα, σαν άλλοι “Σημίτηδες, Λαλιώτηδες και Δαμανάκηδες”, επιλέγουν ξανά να εξαργυρώσουν τη συμμετοχή τους στους αγώνες ενάντια στη δικτατορία, για να εξωραΐσουν τη φρικτή τους μετάλλαξη στους νέους υπηρέτες της βάρβαρης πολιτικής των μνημονίων που επιβάλλουν οι ξένοι δυνάστες της ΕΕ και του ΔΝΤ. Φαίνεται πως κάποιοι “θυμήθηκαν τα παιδικά τους χρόνια και άφησαν να κομματιάζονται χιλιάδες παιδιά παίζοντας ανύποπτα στις πολιτείες”.

Κλείνοντας το σημείωμα, υπενθυμίζω στους κους Α. Λιάκο, Τ. Μηταφίδη, Κ. Τσαουσίδη και σε όλους τους επίδοξους “τιμητές” της αντιδικτατορικής πάλης και των αγώνων του λαού μας πως τα στερνά τιμούν τα πρώτα.

Χρίστος Σόφης

μέλος του ΔΣ της ΟΛΜΕ

εκπρόσωπος των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ

και συντάκτης στο περιοδικό “ΑΝΤΙΤΕΤΡΑΔΙΑ της Εκπαίδευσης”