Προϋπολογισμός εξάρτησης και λιτότητας

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Ο προϋπολογισμός που κατατέθηκε για να ψηφιστεί στη Βουλή για το 2015 σύμφωνα με την «ενισχυμένη δημοσιονομική εποπτεία» αποτελεί πιστοποιητικό εξάρτησης από ΕΕ και ΔΝΤ. Η ΕΕ με βάση το πλαίσιο του Δημοσιονομικού Συμφώνου μπορεί να αναπροσαρμόζει τους εθνικούς προϋπολογισμούς και να επιβάλει νέα μέτρα και κυρώσεις. Ο «χρυσός κανόνας» είναι οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί και η δέσμευση των κρατών μελών με υψηλό χρέος να το μειώνουν κάθε χρόνο κατά 1/20. Η περιβόητη δημοσιονομική πειθαρχία και λιτότητα επιβάλλεται στο εσωτερικό της ΕΕ σε συνδυασμό με την αποδόμηση του κράτους πρόνοιας σύμφωνα με τα συμφέροντα και τις επιταγές των γερμανικού ιμπεριαλισμού. Εγκαθιδρύεται, έτσι, ένας μηχανισμός διαρκούς λιτότητας που όχι μόνο δε συνιστά ουσιαστικά το τέλος των μνημονίων και της εξόδου από την κρίση, αλλά μετατρέπει τη χώρα σε νεοαποικία. Στο όνομα της «νέας οικονομικής διακυβέρνησης» η λιτότητα δε θα έχει ημερομηνία λήξης, ανεξάρτητα με το αν υπογραφεί νέο μνημόνιο.

Μπορεί οι κυβερνώντες να αναποδογυρίζουν την πραγματικότητα με «ψευδεπίγραφες» «προβλέψεις», αλλά τα κύρια χαρακτηριστικά του προϋπολογισμού είναι η συνέχιση της πολιτικής που ρημάζει τη ζωή των λαϊκών τάξεων και στρωμάτων με τη φτώχεια, την ανεργία και την κοινωνική δυστυχία αναδιανέμοντας τον κοινωνικό πλούτο προς όφελος των κυρίαρχων τάξεων. Και αυτό φαίνεται από την άγρια φοροληστεία, την ανελέητη περικοπή των κοινωνικών δαπανών και την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας.

Το αποκρουστικό ταξικό πρόσωπο του προϋπολογισμού αποτυπώνεται τόσο στην αύξηση του άμεσου φόρου φυσικών προσώπων, κυρίως, μισθωτών και συνταξιούχων κατά 6,3 %, ενώ των εταιρειών μειώνεται κατά 2,14 % σε σχέση με το 2014, όσο και από την αύξηση των έμμεσων φόρων που ανέρχονται στα 25.153 εκατομμύρια ευρώ έναντι 21.880 εκατομμύρια ευρώ των άμεσων. Παράλληλα μειώνονται οι κοινωνικές δαπάνες κατά 1,5 δις ευρώ. Έσοδα περίπου 2,5 δις ευρώ καταγράφονται στο σχετικό κονδύλι των «αποκρατικοποιήσεων». Αεροδρόμια, λιμάνια, δημόσια κτίρια και επιχειρήσεις, η δημόσια περιουσία βγαίνει στο σφυρί αντί πινακίου φακής.

Την ίδια ώρα στη ζωή μας μπαίνει ως ευφημισμός, ως προπέτασμα καπνού, ο νέος όρος: «παραμετρικές αλλαγές», που σημαίνει μειώσεις μισθών και συντάξεων, όπως επιτάσσουν οι επικυρίαρχοι. Ανεξάρτητα από την «ψήφιση» του προϋπολογισμού προβλέπονται εξοντωτικά - πρόσθετα μέτρα: περικοπές στον εισαγωγικό μισθό στο Δημόσιο,κατάργηση των όποιων φοροελαφρύνσεων (απόσυρση της μείωσης της έκτακτης εισφοράς αλληλεγγύης του 30% για το 2015 και 2016 - κατάργηση της έκπτωσης 30% στα νησιά του Αιγαίου - κατάργηση 117 φοροαπαλλαγών για φυσικά πρόσωπα), νέες περικοπές σε συντάξεις κατά 10% με 15% και κοινωνικά επιδόματα, κανένας σε σύνταξη πριν από τα 62 έτη, απολύσεις 5.500 υπαλλήλων μετά τον Μάρτιο, θεσμοθέτηση του λοκ - άουτ στον ιδιωτικό τομέα, «απελευθέρωση» του ορίου των απολύσεων, παρεμπόδιση της συνδικαλιστικής δράσης και κατάργηση, ουσιαστικά, του δικαιώματος της απεργίας κ.α. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες το δημόσιο χρέος θα ανέλθει στα 316,9 δις ευρώ ή 171,4 % του ΑΕΠ, όταν το 2009 ανερχόταν σε 299 δις ευρώ ή 129 % του ΑΕΠ!

Η εφιαλτική πραγματικότητα μιας καθημαγμένης Ελλάδας και η δραματική επιδείνωση της ζωής του λαού μας ακυρώνει κάθε προπαγανδιστική επιχείρηση εξωραϊσμού και εξαπάτησης. Η ρήξη και η έξοδος από την ΕΕ είναι όρος εκ των ουκ άνευ για την ανεξαρτησία και την επιβίωση του λαού μας.

*Ο Γιώργος Κ. Καββαδίας είναι φιλόλογος, μέλος της ΣΕ του περιοδικού «Αντιτετράδια της εκπαίδευσης» και αρθρογράφος στο «ΕΘΝΟΣ»