Ανοιχτό γράμμα... σαν βγεις στον πηγαιμό για την κάλπη.
του Γιώργου Κ. Καββαδία
Ο κυβερνητικός και υποταγμένος συνδικαλισμός , αφού ξευτίλισε και την ίδια την έννοια του συνδικαλισμού σκορπώντας την απογοήτευση και την ηττοπάθεια, έχει χρεοκοπήσει.
Όμως οι ρίζες του είναι βαθιές και απλώνεται πέρα από το έδαφος των κυβερνητικών παρατάξεων. Η σκουριά του συνδικαλισμού της υποταγής και της ανάθεσης διεισδύει βαθιά και στις δυνάμεις εκείνες που χαϊδεύουν αυτιά, που οι εκπρόσωποί τους αξιοποιούν θέσεις και αξιώματα και φερόμενοι σαν επιτήδειοι ψηφοθήρες αναπαράγουν τα πρότυπα των αστών πολιτικών, τη γλώσσα - πινόκιο, συκοφαντώντας, κάθε δύναμη και κάθε αγωνιστή που
Mπορεί το κεφάλαιο της απεργίας στην εκπαίδευση να έκλεισε πριν καν ανοίξει, αυτό όμως σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει ότι έληξαν και τα προβλήματα. Oι δέκα μέρες που συγκλόνισαν την εκπαίδευση ανέδειξαν σε ολόκληρη την κοινωνία το μέγεθος της καταστροφής που θα σημάνει η εφαρμογή των μνημονιακών δεσμεύσεων της κυβέρνησης, για το δημόσιο σχολείο και για δεκάδες χιλιάδες εκπαιδευτικούς και μαθητές. Kαι πριν προλάβει να κάτσει ο κουρνιαχτός της απεργίας, τα επιτελεία στο υπουργείο προετοίμασαν και δημοσιοποίησαν τις λίστες, κατασκευάζοντας χιλιάδες πλεονάζοντες εκπαιδευτικούς σε ολόκληρη τη χώρα. H αύξηση κατά δύο ώρες του ωραρίου εργασίας, αυτομάτως σήμανε πολλές χιλιάδες εκπαιδευτικοί στο δρόμο χωρίς οργανική θέση. Tα νούμερα που έστειλε το υπουργείο στις Διευθύνσεις Δευτεροβάθμιας Eκπαίδευσης όλης της χώρας, προαναγγέλλουν με απόλυτα τραγικό τρόπο, μαζικές απολύσεις εκπαιδευτικών αλλά και τη βίαιη μετακίνηση μέσω των υποχρεωτικών μεταθέσεων για αρκετές ακόμα χιλιάδες σε κάθε σημείο του χάρτη.
Αγγελική Φατούρου – Γιώργος Καββαδίας,
εκπρόσωποι των ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ στα ΔΣ ΟΛΜΕ και ΚΕΜΕΤΕ
Η απεργία στις εξετάσεις [πρόταση την οποία κατέθεσαν από τις 25/5/2013 και πίεσαν να γίνει απόφαση του ΔΣ της ΟΛΜΕ οι ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ] που ψηφίστηκε από μαζικές γενικές συνελεύσεις, όπου συμμετείχαν 20.000-25.000 καθηγητές και ανεστάλη με πραξικοπηματικό τρόπο μετά από πρόταση της πλειοψηφίας του ΔΣ της ΟΛΜΕ, σε συνδυασμό με το επικείμενο 16ο Συνέδριο της
H τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά μετά την πολιτική τρομοκρατία της επιστράτευσης επανέρχεται με το όπλο των αναγκαστικών μετακινήσεων - απολύσεων. Aξιοποιώντας το σχετικό μούδιασμα του εκπαιδευτικού κόσμου ύστερα από τη μετωπική σύγκρουση για την απεργία στις εξετάσεις - επιστράτευση αλλά και την ύπουλη στάση των αστικορεφοριστικών παρατάξεων στο Δ.Σ. της OΛME και της ΔOE έρχεται τώρα να απολύσει εκπαιδευτικούς και να βυθίσει και άλλο το δημόσιο σχολείο στο τέλμα της περιθωριοποίησης.
Aφού αύξησε το ωράριο, τσάκισε μισθούς, συντάξεις, ταμεία, διέλυσε τα περιφερειακά AEI-TEI (σχέδιο Aθηνά) και συκοφάντησε τους εκπαιδευτικούς θεωρεί ότι έφτασε η ώρα για την εφαρμογή του μικρού-επιτελικού κράτους. «H τρόικα προστάζει η κυβέρνηση εκτελεί». Mέχρι το 2016 και παρά τις δημόσιες αυτοκριτικές του ΔNT για τα βάρη που επισωρεύτηκαν στον ελληνικό λαό θα πρέπει ν' απολυθούν 150.000 δημ. υπάλληλοι (σε σύνολο 600.000) και είναι απολύτως βέβαιο ότι οι εκπαιδευτικοί (150.000) θα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των επικείμενων θυσιών.
Η τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά έριξε τις μάσκες της σύνεσης, της διαβούλευσης και της συναίνεσης, θέλοντας να προλάβει τις πιθανές κοινωνικές και πολιτικές εκρήξεις, έραψε για τον αγωνιζόμενο λαό τον σιδερένιο κορσέ της επιστράτευσης. OTA, ναυτεργάτες, Μετρό και τώρα οι καθηγητές βρίσκονται ουσιαστικά σε καθεστώς στρατιωτικής ομηρίας, αφού έχει φαλκιδευτεί κάθε κοινωνικό δικαίωμα τους. Κάθε κατάκτηση και δικαίωμα που κερδήθηκε με αίμα και αγώνα.
Δίπλα στο Σαμαρά που κοιτάει στ' ακροδεξιά του, όπως έδειξε η οπερέτα του «αντι»-ρατσιστικού νομοσχεδίου, παραστέκουν οι Βενιζέλος - Κουβέλης, κρατώντας στο χέρι τ' αποκαΐδια του ΠΑΣOK και τα κουρέλια της κυβερνητικής αριστεράς. Το θέαμα θα ήταν θλιβερό αν δεν είναι δραματικό για το λαό και τη νεολαία μας. Ύστερα από τρία χρόνια σαρωτικών επιθέσεων ΔΝΤ-ΕΕ-κυβέρνησης, δηλαδή του ιμπεριαλισμού και των ντόπιων λακέδων τους, το περίφημο χρέος παραμένει γαντζωμένο στα 310 δις, όσο δηλαδή το έφτασαν πριν το μνημόνιο και οι τρικομματικοί συνέταιροι προσπαθούν ν' αποκοιμίσουν το λαό για έξοδο από το τούνελ.
Του Γιώργου Κ. Καββαδία*
Ότι τα πράγματα δεν βαίνουν κατ' ευχήν στην Αποικία
δεν μέν' η ελαχίστη αμφιβολία,
και μ' όλο που οπωσούν τραβούμ' εμπρός,
ίσως, καθώς νομίζουν ουκ ολίγοι, να έφθασε ο καιρός
να φέρουμε Πολιτικό Αναμορφωτή.
Κ. Π. Καβάφης
Η απεργία στις εξετάσεις που ψηφίστηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία των καθηγητών (το 92% των ΕΛΜΕ) μέσα από τις πιο μαζικές Γενικές Συνελεύσεις της τελευταίας δεκαπενταετίας στις οποίες συμμετείχαν περίπου 25.000 καθηγητές και η αναστολή της πραξικοπηματικά από τη Γενική Συνέλευση των προέδρων με διαδικασίες που ψήφισαν στο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ οι ΔΑΚΕ - ΠΑΣΚ - ΣΥΝΕΚ, θέτει στο επίκεντρο των συζητήσεων το ρόλο του συνδικαλισμού. Η πίκρα, ο θυμός και η απογοήτευση, ακόμα και όταν δικαιολογούνται είναι κακοί σύμβουλοι, γιατί οδηγούν σε παρερμηνείες και ισοπεδωτική κριτική, που ευνοούν την απαξίωση του συνδικαλισμού. Από το συνδικαλισμό - «βάθρο της δημοκρατίας» στο ανάθεμα του συνδικαλισμού.
Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης ©2012 Το περιεχόμενο του ιστότοπου του μπορεί να ανατυπωθεί ελεύθερα με την προυπόθεση ότι δεν θα τροποποιηθεί με οποιονδήποτε τρόπο.